We zijn voor vandaag uitgenodigd in Bergen op Zoom en gaan op bezoek bij BSV B, gezeten in een dependance van Regionale Scholengemeenschap 't Rijks. Omdat het redelijk ver is en de navigatie aangaf dat we op tijd moeten vertrekken staan we om ruim voor half acht al op de stoep. Gelukkig zijn er al schakers aanwezig en staat de koffie klaar. Dit keer hebben we een bijzondere samenstelling in het C team. Maarten de Kloe was de eerste die mee kon spelen waarna ook Maarten Damen bevestigde mee te kunnen. Met twee Maartens op zak kan ik het niet nalaten ook Maarten van der Burght te vragen. Hij heeft pas 3x bij het A team meegespeeld en mag dus mee. Zo ging ik met Maarten³ aan de slag.

Op 2 april mochten we uit spelen tegen Erasmus 2 uit Rotterdam. Het zou een verre reis worden en de klokken werden aangezet om 12 uur waardoor we op tijd moesten vertrekken. We zouden beginnen met 1 punt achterstand vanwege een ziekmelding.

Cinecitta in Tilburg, de homebase van Stukkenjagers. Veel werkzaamheden, althans veel opgebroken wegen gezien, en parkeren doen we dan maar in de parking bij het Pieter Vreedeplein. Klein wandelingetje richting de bioscoop, en daar worden we hartelijk ontvangen door de thuisspelende club. De schermutselingetjes vooraf verlopen voorspoedig, een jubilaris wordt nog even in het zonnetje gezet (100 externe partijen), en wij kunnen beginnen aan onze ruime overwinning op de staartploeg. Het verliep allemaal wat minder rooskleurig...

Op bord drie speelt Peter Stokkermans met wit tegen Hans van Driel. Die verbaast vriend en vijand door op zet drie de legendarische zet Pg8-e6 te spelen... Na enige hilariteit komt Peter al snel voordelig te staan, mist wat snellere kansen richting finish maar bekroont na zo'n vijfentwintig zetjes de aanvalspartij met ondekbaar mat.

 Net op het moment dat Peter tevreden een colaatje gaat scoren (voor 3 euro 20!), denkt Rene Davidse op bord twee onze Frans van der Burght te foppen. Hij slaat een pionnetje met de dame om vervolgens met een paardvork de dame terug te winnen. Frans dekt de dame kalmpjes met zijn koning, en staat dus netto een paard tegen een pion voor. Da's 2-0 dacht Peter. Maar hij was te vroeg. Rene centreert zijn torens, Frans komt met zijn koning onder vuur te liggen, en op het moment dat hij denkt dat het materiaal gaat kosten geeft hij op. Onnodig, de stelling was nog steeds gewonnen!

Piet Noij op bord vier heeft het lastig in de opening. Teamcaptain Wil Wouts manoeuvreert wat handiger. Maar gaandeweg betert het zicht van Piet op de stelling. Hij komt een kwaliteit voor te staan, en met kleine zetjes dringt en dwingt hij Wil naar de achterlijn. Na afruil van dame en toren is het toren-tegen-loper-eindspel eenvoudig gewonnen, en staan we weer voor.

En het ziet er goed uit! Jan Haast op bord één tegen Roger Bougie staat er goed voor. Kwaliteit voor zelfs. Maar Jan gaat meer keepen dan aanvallen, en komt op de onderste drie lijnen in de problemen. Roger wikkelt handig af naar een eindspel met twee pionnen meer, en al is het een dubbelpion, die is wel beslissend. En zo komen we toch niet verder dan 2-2 tegen de ploeg met het rode lampje.

Maar spannend was het wel! Vol goede moed gaan we proberen onze plaats op de ranglijst in de laatste twee ronden te verbeteren! 

Met vorige week de tweede serie van sjors-sportief afgerond kunnen we de tweede zaal weer gebruiken voor de gewone lessen. Dit geeft meteen weer meer rust onder de kinderen. 

Iedereen had zijn koffers gepakt want we moeten ver vandaag. Gekomen vanuit het pitoreske plaatsje Dongen, handig gelegen aan het gelijknamige riviertje gaan we met zes spelers helemaal naar Rotterdam. Goed, parkeerplaatsen en stoplichten kennen wij ook wel, maar die rare ijzeren rail op de grond is toch wel wennen. Ook de hoeveelheid auto's, fietsers en scooters die allemaal tegelijk groen licht krijgen zorgt voor het nodige puzzelwerk in het verkeer. Paul had keurig uitgezocht welke parkeergelegenheid de kleinste aanslag op ons budget gaat doen en nadat we deze gevonden hebben was het op zoek naar de schaaklocatie. Ook deze werd snel gevonden en we worden allervriendelijkst begroet. Zo sprak ik met Arjan Beamont (de tegenstander van Sven) dat ik oorspronkelijk niet uit Dongen, maar uit Sint-Willebrord kom. "Aah, 't Heike!", je kunt ook nergens komen zonder dat ze het kennen.  Het feit dat Arjan eigenlijk een Bergenaar is, mag de pret niet drukken.

Op deze kille 1-aprilavond hebben achttien schakers de weg naar het Parochiehuis gevonden. Koploper Maarten van der Burght begint de avond met drie punten voorsprong op Roelant Schoots, maar in de eerste de beste ronde wordt het onderlinge duel verloren, en slinkt de voorsprong tot twee puntjes. Verder weet Maarten de schade vrij eenvoudig te beperken, en staat er dus met nog één avond te gaan tamelijk riant voor! Roelant wint wel alle drie de ronden, en blijft zo in het spoor. Ook Xander Mahieu behaalt de maximale 3 punten, en schiet na zijn herstart als een raket richting de bovenste regionen van de ranglijst. Waar de strijd om plaats één en twee beslecht lijkt, gaat het nog spannen om de plaatsen daaronder op de beslissende zevende rapidavond!

Met de laatste proefles van Sjors sportief in de 2e zaal zitten de reguliere leerlingen allemaal in de eerste zaal. Met zoveel kinderen in één zaal is het niet altijd even rustig. Met de oplopende drukte van de kinderen moet er toch even ingegrepen worden en de jeugd weer tot rust gemaand tijdens de les. 

Weer een paar topwedstrijden op het programma deze ronde! Omdat de reguliere verslaggever geveld is door een covidje, moeten we het doen met het volgende ooggetuigenverslag:

"Iedereen zit vrolijk te schaken. Dit met uitzondering van Eddy die, door de afwezigheid van Arnold, zonder tegenstander zit. Dit levert Eddy wel een punt voor zwart op. Stijn was wat aan de late kant maar dwingt Wim met zwart al snel op de knieën en Wim moet opgeven. Maarten Damen zet de winstreeks voor zwart voort. Piet Heijn geeft een kwaliteit weg en daarna nog een en dat is kwalitatief uitermate teleurstellend. Het is Pim die de reeks doorbreekt door met wit van Timo te winnen. Hij baalt hier natuurlijk enorm van, maar niet heus. We spreken af dat als alle zwarte spelers winnen zijn score omgedraaid wordt. Ivo is het hier niet mee eens en wint met wit. Peter van Ruth is na lange tijd weer van de partij, maar moet toegeven dat Abdulrahman toch echt goed kan schaken. Vanavond heeft Ad geen last van de klok, maar Johan wel van Ad die er met het punt vandoor gaat. Frans gooit met b5 de knuppel in het hoenderhok. Helaas gooit hij mis en Roelant gaat er, via grapjes met achtergebleven pionnen, met de winst vandoor. Piet staat tegen Jan de hele partij een pionnetje voor. Helaas is hij iets te gretig en dat moet je tegen Jan niet doen. Jan neemt de partij over en pakt de winst. Tijdens de analyse kijkt Jan Pieter alsof hij gewonnen heeft en dat is ook zo."

En dat levert de volgende stand op:

Een week geleden vroeg RSG of ze een week later mochten komen spelen. Wegens Covid konden ze geen team op de been brengen. Natuurlijk doen we dat, en zo gebeurde het dat op vrijdag 25 maart de vier heren van RSG B ons clublokaal binnenstappen.

Op deze frisse zondagmorgen is het druk in het jeugdcentrum. Niet alleen werd er geschaakt, maar ook was er een rommelmarkt georganiseerd door de koninklijke muziekvereniging dongen. De extra drukte heeft gelukkig geen invloed op de lessen. 

Ronde zes van de competitie, we mogen tegen De Stukkenjagers uit Tilburg. Het D-team deze keer, in de volgende ronde wacht het E-team. Vooraf is er enig optimisme, een tegenstander waartegen wat mogelijk zou moeten zijn. De niet aanwezige teamleider die het verslag maakt constateert achteraf dat dat optimisme misschien voorbarig was, maar is er van overtuigd dat de Dongense spelers ontzettend hun best hebben gedaan en wat kansjes hebben gemist. Met uitzondering van Pierre Mulders dan op bord één. Natuurlijk heeft hij ook zijn stinkende best gedaan, maar hij mist zelden kansjes...

De kraker tegen De Drie Torens B, ofwel kan de koppositie worden over genomen?

Op vrijdag 18 maart was het dan zover: de topwedstrijd tegen de Drie Torens. Zij staan bovenaan, wij derde met een wedstrijd minder dan de nummer 2, kortom virtueel staan we tweede. Het team is op papier niet zo sterk: een leuk team met ongeveer 1800 spelers, maar een vast team heeft ook soms een aura over zich heen hangen, dat ze boven zichzelf uitstijgen? Is dat op deze avond ook zo?

Maar we zouden zeker hard van ons afbijten en de opstelling loog er niet om. Joost Sips speelde op 1, Maarten op 2 en onze clubkampioen op 3: sterker kan het bijna niet. Ivo completeerde het viertal en deze mannen zouden proberen de koppositie te nemen.

Om 20.15 uur begon het strijdtoneel. Als eerste was Jan-Pieter klaar en had een punt achter zijn naam geschreven. Hij begon niet met zijn befaamde a6, maar met c5. Prompt kwam hij niet goed uit de opening: de tegenstander kreeg het centrum en Jan-Pieter kon niet rokeren. De tegenstander speelde teveel op de aanval en offerde 2 pionnen. Hij kwam er maar niet door en toen hij het zware materiaal offerde op e7 kwam Jan-Pieter prachtig vrij met rokade en won de partij: een prachtige zet die Roelant echt waardeerde.

Daarna was Ivo klaar op bord 4. Hij speelde een rustige opening met wit, terwijl zijn tegenstander meteen het centrum bezette. Er werden veel lichte stukken geruild zonder scheurtjes aan beide kanten: de remise leek eraan te komen. De tegenstander wilde hier echt niets van weten en zette veel druk op e2. Ivo zijn dame vloog naar de a-lijn om tegendruk te geven, maar daardoor onderschatte hij een penning op zijn toren en hij kon inpakken.

Ikzelf speelde dus op bord 2 tegen Daniël van Boxtel. Ik kwam goed uit de opening (e4 d5) en nam meteen het centrum in handen, zodat ontwikkelen moeilijk werd: dit ten koste van het loperpaar. Mijn stukken speelde mooi samen en hij kwam steeds meer in de verdrukking. Ik won een pion, daarna een kwaliteit en nog zat hij in de tang. Hij speelde nog wat verder, maar tevergeefs.

Tenslotte speelde Joost op bord en kwam goed uit de opening. De tegenstander begon furieus aan te vallen op de damevleugel, maar Joost hield goed stand en kon gaan denken aan een koningsaanval. Echter kwam de tegenstander daardoor door het midden met een pion. In een zeer open stelling maakte de tegenstander geen fouten en Joost begon in tijdnood te komen én zag de tegenstander de stelling langzaam overnemen. Joost probeerde nog van alles, maar moest uiteindelijk capituleren.

En alweer een 2-2 was het gevolg (vorige keer 2-2 tegen de King): de nieuwe teamleider kan maar geen winst binnenhalen en de grote kans op promotie is verkeken. Ach, als het maar gezellig is en dat was het zeker: 2 andere leden van de Drie Torens waren gekomen en gaven aan, dat we hier goed zitten in de parochie en dat beaamde ik. Om met de beroemde woorden van oud-lid Will Raaijmakers te spreken en ook dit verslag af te sluiten:

 “we hebben het goed!”