Het lijkt wel een miniclubje, dat DSC. Een interne competitie-avond met slechts zes partijen. Mogen we eindelijk weer in onbeperkte aantallen schaken, covid achter ons gelaten, gaat het waaien! En hoe. Dongen heeft wat littekentjes opgelopen. Best wel uniek, die Eunice…

Vijfentwintig afmeldingen. De leden die er wel waren genoten van de latere sluitingstijd, de ouderwets rommelige gezelligheid en natuurlijk hun partij. Al was dat laatste genieten niet bij iedereen even groot of even lang.

Eddy Jongenelen heeft een zet of vijf een gelijkwaardige stelling, maar gaat dan al in de fout. Jan Haast doet het nog even rustig aan, maar heeft al snel door dat dit echt geen score gaat opleveren voor de zitvleescompetitie. Dus maakt hij het gedegen af.

De langste partij van de avond is die tussen de nummers één en twee in de stand. Jan-Pieter de Vries offert met zwart een stuk tegen een paar pionnen en een aanval op de koning van Maarten van der Burght. Het ziet er leuk uit, maar blijkt onvoldoende. Zelfs in de analyse achteraf. Maarten springt op de ranglijst bij Jan-Pieter op zijn hielen.

Philippe Bankert en Roelant Schoots schuiven lekker met de stukken in een Smyslov. Totdat Philippe met zijn torens van de e-lijn naar de c-lijn wisselt, waar Roelant denkt te kunnen ruilen door een toren op c8 te zetten. Philippe ruilt niet op c8 maar speelt Tc7! Penning op paard voor de koning, en de stelling binnen! Roelant probeert nog Lh6, waarmee hij de toren op c1 aanvalt, maar na het nuchtere Txd7+ blijkt het gewoon stukverlies te zijn en is de partij over.

Frans van der Burght kan het niet bolwerken tegen Pim Kersbergen, die in de top tien weer een paar plaatsjes klimt!

Piet Noij speelt de Caro-Kann tegen Peter Stokkermans. Die antwoord redelijk enthousiast, en zet daarmee meteen druk op de zwarte stelling. Nadat de h-pionnen zijn geruild komt een toren binnen op h7, zwart wordt verder ingesnoerd, en de druk wordt langzaam onhoudbaar. Met een paardoffer wordt de partij afgemaakt.

Arnold van den Hout en Martin Hessels komen in een eindspel terecht, waarbij Martin weliswaar een pion meer heeft, maar dat is een (geïsoleerde) dubbelpion. In de partij blijkt dat niet voldoende te zijn voor de winst, en ook achteraf lijkt de overeengekomen remise het meest logische resultaat van de stelling.

De nieuwe stand:

Het mag weer! Zij het met een strikte tijdslimiet. Zaal leeg om 22.00 uur. Dat betekent een aanvangstijd van 19.30 uur, en per persoon niet anderhalf uur plus een kwartier, maar slechts één uur plus een kwartier (na 30 zetten). En dat beperkt af en toe de diepgang van de overwegingen...

En om daar maar meteen een voorbeeld bij te noemen: In de partij tussen Ruud Goverde en Philippe Blankert, toch geen koekenbakkers, zien beiden in de opening een schijnoffer over het hoofd (8. Pxe5, met duidelijk voordeel voor wit). In het vervolg dringt Philippe de witte koning in het nauw, mist wat kansjes, en door die onnauwkeurigheden ontsnapt Ruud met remise.

Pierre Mulders mag de strijd aangaan met Maarten van der Burght, maar komt niet echt in zijn spel, en natuurlijk rond Maarten het dan overtuigend af.

Sven Steens gooit er een stoere zet tegenaan en probeert Abdulrahman Doudi te trucen. Deze verblikt of verbloost niet, en trakteert Sven op een nuttige schaakles! Knappe overwinning van deze jonge speler!

Maarten De Kloe speelt deze avond zijn eerste toren vlot van het bord, en moet toelaten dat Eddy Jongenelen een pion zo ver kan opspelen dat het benauwd wordt. Als dat ding dan uiteindelijk promoveert, hoopt Maarten zich te redden met een dolle toren. Maar ook daarop heeft Eddy een sluitende tegenstrategie: hij ruilt de toren af en wint probleemloos.

Pim Kersbergen en Jan Haast maken er (natuurlijk) een lange partij van. Duwen en trekken, maar als Jan uiteindelijk een paard verspeeld is Pim er als de kippen bij om het punt binnen te harken.

De topwedstrijd tussen Roelant Schoots en Jan-Pieter de Vries begint kalmpjes. Eerst de koning veilig stellen, en dan pas kijken of er wat te halen valt. Als Jan-Pieter dan de witte dame dreigt in te sluiten, kan Roelant haar nog ternauwernood redden, maar Jan-Pieter houdt aanval en drukt door naar de winst.

Timo Vleer laat zijn stukken vastzetten door Piet Noij. Die start dan een meedogenloze pionnenstorm, en onder die druk begaat Timo nog een fout. Met mat als gevolg.

Ook Wouter Jans en Martin Hessels vieren de herstart van de competitie met een vol punt. Hetgeen ons bij de nieuwe stand brengt: 

Na lang wachten mogen we weer, het Parochiehuis is weer geopend! Schaakavond 4 van de rapidcompetitie staat op het programma. Zestien schakers vinden deze dag de weg naar de schaakarena, op de wat vroegere tijd van 19.30 uur. Onder hen geen Jeroen van Gool meer. Met een ingetogen stilte wordt bij zijn overlijden stilgestaan. Met de, voor hem zo kenmerkende, woorden "zooo jaa!" werd de minuut stilte beëindigd. Een kreet die ons nog lang bij zal blijven.

Jammer zeg, een kreet die we vanavond veel hoorden. Mogelijk weer de laatste avond online van het seizoen, mits de regels het toelaten. Omdat onze locatie de horecaregels aanhoudt, moeten we om 22.00 uur sluiten, wat de normale competitie in de weg zit. Jammer, maar het is nu eenmaal zo. Er wordt volop gestemd tussen een aantal opties. 

We hoopten vanavond volle bak aan de gang te kunnen in het Parochiecentrum. Helaas is de locatie nog niet opengesteld dus spelen we weer online op chess.com. Ook hier is het volle bak, met maar liefsts 9 spelers. Deze week staan de wedstrijden voornamelijk in het teken van het weggeven van dames. De ene na de andere verdwijnt nodeloos van het bord.